13/01/12

A campaña publicitaria de GADIS e o uso do galego: é consecuente?

Vivamos como galegos


Carta aberta en Prolingua de Ramón Ruíz Dopico : Traizón do GADIS

Decepción e tristura son as palabras que mellor reflexan o meu sentir cando neste último mes puiden contemplar como se exclúa o noso idioma propio da publicidade, cartelería, rótulos… e todo o relacionado coas dúas tendas que Gadis ten a día de hoxe en Viveiro, unha das cales (a situada en Magazos) foi reinaugurada nestas fechas.
Hoxe entrei na tenda por primeira vez logo da reforma e puiden contemplar como o idioma galego foi eliminado por completo. A verdade é que sentín unha gran pena, sentimento totalmente contrario ó orgullo e felicidade que sentín días antes, cando pouco despois das badaladas de fin de ano emitiron o anuncio de “Vivamos como galegos”.
¿Acaso vivir como galegos está reñido co idioma galego? ¿Entenden os señores de marqueting e merchandising do Gadis que o idioma galego non é digno de ser incluído nos folletos e carteis, polo menos, a carón do castelán?¿ Ou é que “precisan” diñeiro público, ou sexa “subvencións”, para que o idioma desta terra teña unha presenza nas súas tendas?
Son comerciante, levo 18 anos cara ó público, e podo dicir que a maioría da xente que entra nas tendas de Viveiro son galego-falantes. Tamén sei que á maioría da xente lle dá igual, que nin sequera se dan conta diso, que pasan do tema. Eu non, non quero resignarme, a min non me dá igual recoñezo que nos tempos que corren para a nosa cultura e o noso idioma, o que eu estou a dicir pode atopar enfronte expresións coma “radical”, “tontería”, “que mais che dá”,ou as preguntas do millón ¿ e logo non entendes o castellano?, ou ¿ti non es “español?”
Entendo e falo castellano coma calquera de Valladolid. Síntome español (polo de agora) coma calquera madrileño, fun militar durante a miña xuventude e cumplín con España coma calquera asturiano, leonés, andaluz ou mallorquín, pero nunca renegarei da miña patria natural, Galicia, do idioma da miña xente, da miña familia, dos meus pais e avós e coido que se ser “español” leva consigo o renunciar a unha parte imprescindible da miña personalidade e da miña maneira de situarme no mundo, pois entón a miña concepción de España, por desgracia vai cambiar irremediablemente.
Recoñezo a Gadisa como unha creadora de riqueza e postos de traballo no noso pais e oxalá xurdiran moitos mais empresarios da talla do falecido Sr Tojeiro (ó cal Galica estalle agradecida) pero teño que discrepar na maneira de actuar desta empresa.
Señores do Gadis, unha cousa é predicar e outra é dar de comer. É mágoa que outras cadenas de fóra de Galicia (por exemplo Eroski) teñan mais respecto que vostedes polo noso idioma.
Oxalá poidan ler esta carta algún dia e que lles faga reflexionar.
Pola miña parte, só me gustaría que se dignaran a perder dez minutos (como perdín eu) e me contestaran a estas preguntas:
¿Por que? ¿Que é o que fixemos mal (se acaso o fixemos) os galegofalantes, para merecer este desprezo?
Sen mais saúdaos, un cliente (polo de agora), e lembren ¡Vivamos como galegos!

1 comentario:

  1. Gadis lémbrame a metáfora dos fermosos ovos baleiros da súa infancia coa que compara Agustín Fernández Paz a situación actual da lingua no noso país: pura aparencia e dentro, nada.

    ResponderEliminar